Uw winkelwagen is leeg.
Foto: Amalia Wakonigg
Ter gelegenheid van de lancering van Vitaminé, een capsulecollectie geïnspireerd door het sprankelende licht van zonnige dagen, presenteert Sessùn een unieke samenwerking met drie illustratrices - Clara Cebrian, Emily Forgot en Rosie McGuinness. Drie vrouwelijke stemmen, drie grafische gevoeligheden, verenigd in één object: de zijden crêpesjaal.
Deze samenwerking is een knipoog naar artistieke vormen en textielambacht, en viert de creatieve vrijheid, het instinctieve gebaar en het plezier van kleuren.
Clara Cebrian signeert een intieme en poëtische illustratie, geïnspireerd door een persoonlijke herinnering in haar atelier. Een alledaags tafereel, getransfigureerd door lijnen, waar schilderkunst, visueel verhaal en ingetogen emotie samenkomen. Ontmoeting met een kunstenaar die eenvoudige momenten tot leven brengt.
Kun je ons iets vertellen over het ontstaan van deze samenwerking met Sessùn?
De Sessùn-teams hebben mij per e-mail gecontacteerd met het voorstel om samen een zijden sjaal te maken. Ik kende het merk toen nog niet, maar ik werd meteen verleid door hun universum. Ik ben al heel lang geïnteresseerd in textiel, dus het me voorstellen van een sjaal leek me een natuurlijk verlengstuk van mijn artistieke praktijk. Gedurende enkele maanden wisselden we ideeën en schetsen uit, totdat we het beeld vonden dat perfect bij dit project paste.
Je universum mengt schilderen, animatie, tekenen ... Kunt je ons vertellen over je carrière, je werk…
Wat mij bezielt kan vele vormen aannemen, en ik ben altijd op zoek geweest naar verschillende manieren om het uit te drukken. Ik begon in een video-georiënteerde omgeving, en daar ontdekte ik animatie. Het tot leven zien komen van mijn tekeningen had iets magisch, het raakte me diep. Daarna begon ik te tekenen en uiteindelijk te schilderen. Het intimideerde me in het begin, vooral olieverf, dat ik vooral voor "echte kunstenaars" beschouwde. Maar naar verloop van tijd ben ik eraan gewend geraakt. Het stelt me in staat om het materiaal te verkennen en werken te creëren die de tijd doorstaan. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe manieren om me te uiten en een verbinding met de wereld te maken.
Jij en Sessùn delen een voorliefde voor vakmanschap en gevoelige materialen. Hoe weerspiegelt deze samenwerking jullie creatieve affiniteiten?
Ik werk graag met mijn handen. Urenlang een niet-digitaal object vormgeven is tegenwoordig een echte luxe. Het omzetten van grondstoffen in een verhaal raakt me. Ik heb een uitgesproken smaak voor repetitieve gebaren, voor het ritme en de concentratie die ze vereisen. Dit vind ik bij Sessùn: respect voor het proces, aandacht voor detail en die rustige tijd die we nemen om het goed te doen.
Je werken vertellen vaak fragmenten van herinneringen en alledaagse scènes, zoals te vinden is op deze sjaal. Wat inspireerde je voor deze specifieke illustratie?
Het beeld komt uit een heel specifiek geheugen: een lunch die ik alleen in mijn werkplaats heb bereid. Als ik voor mezelf kook, doe ik het met evenveel liefde als voor iemand anders. Ik wilde een ode schilderen aan dat intieme moment van de eenzame lunch, een pauze in de dag, alleen omringd door mijn materialen en mijn gedachten.
Elk object op de tafel draagt zijn eigen verhaal: het tafelkleed komt uit Kenia, gekocht tijdens een reis op mijn twintigste in het kader van een missionair programma; de kruik behoorde toe aan mijn moeder, in het huis waar ik geboren ben, en zij gaf hem mij toen ik alleen ging wonen, zodat die nieuwe plek als een thuis zou aanvoelen; de zilveren fruitschaal is een erfenis van mijn vader, die ik dagelijks gebruik. En in mijn bord is mijn favoriete gerecht (als ik alleen ben): erwten met ui, ham in stukjes en een gebakken ei. Een klein feestje.
Je hebt het vaak over je proces als een visueel reisverslag. Past deze samenwerking in dit intieme dagboek in beelden?
Ja, absoluut. Deze sjaal maakt deel uit van dit doorlopende visuele dagboek. Het is ontstaan uit een werkelijke ervaring en een schilderij. En het feit dat het een draagbaar object wordt is heel logisch. Ik hou ervan als tekeningen van het papier loskomen en deel worden van het leven.
Als je deze textielsamenwerking zou moeten verlengen, welk object of medium zou je dan graag willen verkennen?
Ik ben erg enthousiast over het idee om te blijven werken rond textiel. Voordat ik me aan het schilderen wijdde, verkende ik allerlei wegen, en voor een tijdje wilde ik textielontwerper worden. Ik heb bijvoorbeeld een dekbedovertrek, pyjama's en een cadeauverpakking ontworpen. Maar alle logistiek werd mij snel teveel: de maten, de hoeveelheden, de productie. Het was een echte puzzel. Met Sessùn kan ik me richten op het creëren, en dat is een echte droom.
Ik wil dit avontuur graag verderzetten: misschien truien met breipatronen, tafelkleden, tassen, of bijdragen aan de kleurkeuze van blouses. Ik hou van het idee dat kleding een middel tot expressie kan zijn.
selectie
Aan uw verlanglijst toevoegen
