Uw winkelwagen is leeg.
Foto's: Stephanie Davilma
Als architecten en Brusselse vriendinnen, hebben Sarah en Nina Atelier Cru opgericht, een creatief laboratorium waarin ambachtswerk en materiaal centraal staat. Geïnspireerd door hun Italiaans-Marokkaanse en artistieke erfgoed, onderzoeken ze de esthetische en ecologische mogelijkheden van biogebaseerde materialen - zoals leem, kalk, hennep en plantaardige vezel- om eigentijdse, verfijnde en duurzame vormen te creëren.
Als winnaressen van de 3ᵉ editie van de Sessùn Craft Prize met ""L’Ombre des falaises, la brise de la mer"", presenteren zij een organische en poëtische installatie, geïnspireerd door mediterrane landschappen in harmonie met de waarden van het merk. Te ontdekken bij Galeries Lafayette Haussmann in Parijs vanaf 3 september.
Kunnen jullie ons iets vertellen over jullie respectieve trajecten en hoe jullie wegen elkaar hebben gekruist?
Sarah: Ik heb een Italiaans-Marokkaanse achtergrond. Ik groeide op te midden van Marokkaans handwerk - kleuren, materialen en ambachten - en werd aan de Italiaanse kant meegevoerd door een cultuur van zon, tradities en een bepaalde manier van leven.
Nina: Al van kleins af aan hebben mijn grootmoeders mij hun gevoel voor kunst en tekenen doorgegeven. Daarna studeerde ik aan verschillende kunstacademies, voordat ik bij Sarah in Saint-Luc terecht kwam, in architectuur.
Onze wegen kruisten elkaar op de Faculteit Architectuur te Brussel, waar we vriendinnen zijn geworden.
Hoe is Cru Atelier ontstaan, en hoe vergroot dit project uw persoonlijke en professionele ervaringen en waarden?
Cru is op een natuurlijke manier geboren, parallel aan onze professionele trajecten. Toen we als architecten actief waren, verkende ieder van ons al haar eigen parallelle paden. Nina had een atelier opgericht waarin hout en metaal een tweede leven kregen, en verkende er projecten rond stedelijke installaties, scenografie en decor. Sarah ontdekte de wereld van biogebaseerde materialen door de renovatie van haar appartement, terwijl ze experimenteerde met ambachtelijke technieken. Heel natuurlijk wilden we samen creëren, onze vaardigheden mengen. Het begon met objecten, een krukje, en groeide uit tot een diepere wens: het verkennen van ambacht en materiaal als taal, verder gaan dan het object en vormen creëren die verhalen vertellen.
Je onderzoekt vaak vergeten biobased-materialen. Hoe breng je deze oude knowhow over en welke rol geef je ze in de huidige ontwerp-en architectuurpraktijken?
Overbrengen is het tot leven brengen van de gabaren die ons raken, de beroepen en de mensen die hun kennis aan ons hebben doorgegeven. Het gaat ook om het vertellen en tot leven brengen van deze tradities.
We verkennen biogebaseerde materialen zoals leem, kalk, hennep en plantaardige vezels, evenals hun vaak vergeten of verdrongen verwerkingstechnieken, die plaats hebben moeten maken voor materialen die de moderniteit symboliseren, zoals beton of petrochemische producten.
Deze natuurlijke materialen zijn echter rijk en is het speelveld enorm. Ze sluiten aan bij de actuele vraagstukken: ze zijn lokaal, duurzaam, gezond en beschikken over verrassende akoestische en vochtregulerende eigenschappen. En vaak liggen hun kwaliteiten in de zintuiglijke beleving!
Via onze projecten delen wij dit eeuwenoude vakmanschap, waarbij we uitnodigen tot experimenteren en laten zien dat ze in eigentijdse vormen kunnen worden geherinterpreteerd.
In het hedendaagse design en de architectuur bieden ze een fijnzinnig en inspirerend alternatief, terwijl ze opnieuw een meer menselijke relatie met tijd en materiaal tot stand brengen.
Welke plaats kunnen (of moeten) natuurlijke materialen innemen in hedendaags design?
Ze zouden een centrale plaats moeten hebben, maar ze worden nog te vaak geëvalueerd volgens de normen van industriële materialen - zoals plastic of beton - wat niet logisch is.
Een materiaal zoals aarde of kalk-hennep leeft, evolueert, wordt getransformeerd. Het kan terugkeren naar de aarde zonder te vervuilen. Het heeft een andere relatie met consumptie: langzamer, bedachtzamer, circulair. Het kan ook worden gerenoveerd of getransformeerd zonder afval, een van de belangrijkste actuele kwesties, aangezien bouw-en sloopafval volgens het Europees Milieuagentschap (EEA) iets meer dan een derde van het afval in de Europese Unie uitmaakt.
We moeten daarom onze manier om de prestaties van een materiaal te beoordelen herzien, en opnieuw aansluiting zoeken bij een visie op de volledige impact van het materiaal op het milieu.
Jullie hebben de 3ᵉ editie van de Sessùn Craft Prize gewonnen met The shadow of the cliffs, the breeze of the sea. Kunnen jullie ons meer over dit project vertellen?
Dit project is een soort van materieel verhaal. Het spreekt over omgeving, materiaal en handelingen.
Het is een troglodietische installatie, bedacht als een organisch toevluchtsoord, geïnspireerd door de mediterrane kliffen. We hebben lokale middelen gebruikt zoals kalk, hennep, hout en stro – eenvoudige materialen, maar krachtig in hun expressieve en ecologische potentieel.
Het project oogt visueel complex, maar is bewust eenvoudig van opzet. Het is geïnspireerd door natuurlijke vormen, het ritme van golven en de vernakulaire architectuur.
Wat was het creatieve proces achter deze installatie, van het eerste idee tot de uiteindelijke realisatie?
De keuze voor het materiaal was al snel duidelijk. Kalk-hennep sloot zowel aan bij de textielwereld - een link met Sessùn - als bij onze eigen praktijken.
We ontwierpen een organisch en vloeiend grondplan, als een verwijzing naar de landschappen van het Zuiden.
Er werd veel tijd besteed aan het testen in het atelier: de juiste textuur, het juiste recept, de juiste hechting vinden… Het doel was om de uitvoering toegankelijk en intuïtief te maken.
Daarna hebben we samen met een team (waaronder Batik en Sessùn) de pleisters aangebracht, op een collaboratieve en leerrijke manier. Elk gebaar was belangrijk. Het was evenzeer een moment van overdracht als van vervaardiging.
Hoe zien jullie het merk Sessùn en het initiatief van de Sessùn Craft Prize?
Het is een zeer verrijkende ervaring. Hierdoor konden we andere ambachtslieden ontmoeten, uitwisselen, delen, in het bijzonder met het bedrijf Batik.
De uitwisselingen met de Sessùn-teams waren zeer lonend: we voelen echt een openheid en een nieuwsgierigheid naar ambachten en alternatieve praktijken.
De Craft Prize is een geweldige kans en een geweldig initiatief voor jonge architecten en ontwerpers. Het kan inderdaad heel intimiderend zijn om merken te benaderen om werk voor te stellen, het is ook moeilijk om legitimiteit te vinden als artiest, er zijn zoveel ontwerpers die zo getalenteerd zijn. Daarnaast deelt Sessùn in het bijzonder onze ethische waarden en ons universum, dus we zijn erg dankbaar dat we deze prijs hebben ontvangen.
