Fotocredits: Häre Christian
Sessùn bundelt haar krachten met TABLE voor een ambachtelijke, kleurrijke capsule, vervaardigd in Marseille uit Sessùn-stofrestanten. Deze gelimiteerde collectie combineert huislinnen en accessoires, volledig gerealiseerd in de ateliers van TABLE.
In hun atelier in Marseille vertelden Caroline Perdrix en Alice Moireau, de oprichters van TABLE, ons het verhaal én de visie achter deze samenwerking. Tussen madras-ruitjes en katoenen doeken ontvouwt de capsule een stralend patchwork van motieven en kleuren, waarmee creativiteit, lokaal vakmanschap en een ambacht dat van generatie op generatie wordt doorgegeven, worden gevierd.
De collectie is exclusief verkrijgbaar bij Sessùn Alma, een plek gewijd aan ambachtslieden en de levenskunst.
Alice, Caroline, hoe hebben jullie elkaar ontmoet, en wat motiveerde jullie om samen iets op te starten?
Caroline: We ontmoetten elkaar in 2016. Alice had geposeerd voor het kledingmerk dat ik destijds had, Atelier Bartavelle. Er was direct een klik en we werkten meerdere keren samen. Van mijn kant voelde ik de drang om verder te gaan dan prêt-à-porter en in een intiemer universum rond tafelwaren te stappen. Die ontmoeting met Alice wekte in mij de wens om samen op reis te gaan, onze krachten en werelden te combineren.
Alice: Caroline liet me Marseille zien tijdens een tweede shoot voor haar label. Ik was nog nooit in de Provence geweest. Ik werd onmiddellijk verliefd op de stad, vooral omdat het eerste wat ik ontdekte het quartier La Madrague de Montredon was — subliem, sereen, ongeremd.
Hoe is het TABLE-project ontstaan, en waarom kozen jullie voor zo’n eenvoudige én symbolische naam?
Caroline: Enkele jaren later, na de publicatie van Alice’s kookboek “Au pays d’Alice”, kregen we het idee om enkele textile objecten voor de tafel te creëren, het culinaire universum van Alice te verbinden met mijn kijk als textiel- en modeontwerpster. Uit die eerste gedachte groeide snel de ambitie om een echt gezamenlijk project te ontwikkelen. Zo werd ons merk TABLE geboren.
Alice: De avond vóór onze eerste grote strategiebijeenkomst droomde ik dat het woord TABLE herhaaldelijk werd benadrukt. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, voelde ik het als vanzelfsprekend: dit moest de naam zijn.
Hoe zouden jullie het universum van TABLE beschrijven, en wat zijn jullie belangrijkste inspiratiebronnen?
Caroline: TABLE is een merk vol kleur, vrolijkheid en verantwoordelijkheid. We gebruiken bio-gebaseerde stoffen en werken met gecertificeerde ateliers binnen een samenhangende MVO-visie. We werken ook samen met ambachtslieden, in Frankrijk en internationaal. Onze creaties ontstaan door het samenspel van onze twee werelden: voor mij zijn kleur en motief cruciaal, en daarna sturen vakmanschap en materiaal elke designbeslissing.
Alice: Caroline en ik delen een liefde voor kleur en een diep respect voor ambacht. TABLE verbindt deze twee passies via stukken die uitnodigen tot warme, levendige tafels — plaatsen van uitwisseling en verbondenheid.
Jullie pleiten voor lokale, ambachtelijke productie. Hoe stuurt deze eis jullie dagelijkse keuzes, van materiaal tot eindproduct?
Caroline: Onze productie is soms lokaal: bijvoorbeeld ons metis-weefsel (linnen en katoen) voor de Carmel- en Amarelle-collecties wordt geweven in de Vogezen; we werken samen met keramisten tussen Parijs en Marseille; en we bewerken hout in Pantin.
Tegelijk ontwikkelen we projecten in het buitenland — bijvoorbeeld in Jaipur (India) voor block print. Wat ons in de eerste plaats leidt, is de kwaliteit van het vakmanschap, de manier waarop stukken worden vervaardigd met respect voor de makers, en hun duurzaamheid. Neem onze placemats uit Ghana, waarin de traditionele vlechttechniek wordt gevierd: we ontwerpen robuuste, duurzame stukken, bedoeld voor dagelijks gebruik én bestendig tegen de tijd.
Hoe ontstond de ontmoeting tussen Sessùn en TABLE, en wat inspireerde jullie tot deze samenwerking?
Caroline: Ik ken Sessùn al lange tijd, als Marseliaanse. Ik werkte ooit in de Parijse winkel toen ik student was, en later kreeg ik de kans Emma François te ontmoeten in een leer-inkoopproject. Nadien werkten we samen aan diverse initiatieven, onder andere via de vereniging Itinérance, die Mediterraans textielambacht en erfgoed onder de aandacht brengt. Ik maak ook deel uit van het missiecomité van Sessùn.
Gedurende een tijd spraken Emma, Alice en ik over een samenwerking rond tafelambacht. Omdat Sessùn Alma vakmanschap lokaal waardeert, wilden we een sterke eigenschap van TABLE vooropstellen: de patchworkkunst die we in ons atelier in Marseille uitvoeren op basis van oude tafellinnen, en transformeren tot tafelkleden, servetten, handdoeken, schorten, etc. Het leek logisch om precies hetzelfde proces toe te passen op de inactieve stoffenvoorraden van Sessùn, en er nieuwe stukken uit te herdenken.
Uit de restjes Sessùn-stoffen: welke producten hebben jullie ontworpen en hoe hebben jullie textiel-revalorisatie geïntegreerd in het creatieve proces?
Caroline: We ontwierpen servetten, doekjes, tafelkleden, ovenwanten, tote-tassen en schorten in diverse patchworkvarianten. We speelden met strepen en ruitjes, maar ook met vrijere composities geïnspireerd op onze gebruikelijke creatiewijze bij TABLE. De uitdaging was het vinden van het juiste evenwicht tussen kleuren en verhoudingen van de aaneengehechte elementen.
Wat inspireert jullie het meest aan het DNA van Sessùn, en hoe vertaalt zich dat in deze samenwerking?
Alice: We houden van natuurlijke tinten, kwaliteitsmaterialen, en ruiten en strepen — dat alles hoort ook tot het TABLE-universum. Bovendien bewonderen we dat Sessùn gedurende al die jaren is opgericht en geleid door een Marseliaanse vrouw.
Tot slot: als jullie jullie droomtafel konden realiseren met jullie creaties, wie zouden jullie uitnodigen en wat zouden jullie delen?
Alice: Mijn droom is een tafel in roze en oranje, met enkel gerechten in die twee tinten (garnalen, omgekeerde sinaasappeltaarten, ingelegde wortel…), en al mijn vrienden gekleed in die kleuren. En het geheel vieren op goede disco-muziek — als een cultus van kleur!
Caroline: Ik zou al mijn vrienden uitnodigen en een intergenerationeel diner organiseren. We zouden een nooit eindigend festijn delen, bereid door de chefs die ik in Marseille heb leren kennen. Iedereen zou haar universum meebrengen, haar gerechten persoonlijk en zorgvuldig uitgewerkt: Mina Kande, Zuri Camille de Souza, Samia Benazzouz en Cannelle Lab.