Uw winkelwagen is leeg.
Foto's: Floriane Retaux
Als glaskunstenaar gevestigd in de Drôme verkent Claire Pegis al haar hele leven het spel tussen licht en materiaal via glas. Voor de in augustus gerenoveerde Sessùn-boetiek in Marseille ontwierp zij gekleurde glaspasta-armaturen in samenwerking met Antes Architecture.
In haar creaties reageren transparantie en textuur op elkaar, waardoor een poëtisch universum ontstaat dat diep verankerd is in natuur en emotie.
Kun je ons vertellen hoe je glas hebt ontdekt en hoe je traject met dit materiaal zich door de jaren heen heeft ontwikkeld?
Glas is altijd mijn enige medium geweest. De magie ervan blijft me verbazen en inspireert me elk jaar meer. Werken met dit materiaal betekent tegelijk dichter, alchemist, ambachtsvrouw en dromer zijn.
Aangetrokken door werk op interieurschaal heb ik in mijn atelier, inmiddels al 14 jaar, een groot repertoire aan materialen en voorstellen ontwikkeld, dat zich voortdurend opnieuw uitvindt dankzij samenwerkingen, ontmoetingen en projecten.
Ik houd ervan wanneer een andere creatieve geest mijn universum binnenstapt en we samen een nieuw object, een unieke inrichting, een uitzonderlijk meubelstuk of zelfs een sieraad of mobiel creëren.
Het was glaskunst die mij naar glas bracht. Als kind was ik gefascineerd door heilige plekken, van welke soort dan ook, en deze fascinatie wees mij de weg naar dit symbolische ambacht. Ik droomde toen van een leven in een atelier, waar ik oude glasramen zou restaureren en nieuwe zou creëren.
Je begon in de wereld van de religieuze kunst na een opleiding glas-in-lood aan de École Olivier de Serres. Wat heb je uit die eerste ervaring met licht, kleur en transparantie meegenomen?
In de symboliek van religieuze kunst filtert en transformeert glas-in-lood natuurlijk licht; het wordt een beeld van goddelijke gratie die de wereld raakt. Deze onderdompeling in een spiritueel universum heeft mijn persoonlijke en artistieke pad diep beïnvloed.
Maar technisch en materieel voelde ik al snel dat glas-in-lood me niet de ruimte gaf om voldoende in te grijpen op het materiaal zelf. Daarom wendde ik me tot technieken zoals glasfusing of reflectietechnieken (verzilveren, églomisé…), die veel meer vrijheid geven in de transformatie van het materiaal.
Vandaag leef en werk je in de Drôme. Hoe inspireert deze omgeving je in het dagelijks leven?
Door tijd in de natuur door te brengen — in die momenten van gratie in contact met de schoonheid van de elementen — put ik mijn creatieve energie. Zo dicht bij het bos, de rivieren en de bergen wonen geeft me toegang tot die bron op elk moment.
De vallei van Dieulefit is ook een prachtige broedplaats voor kunstenaars en ambachtslieden die me dagelijks verrijken.
Je verkent een grote diversiteit aan technieken — églomisé glas, gravure, thermoforming, oxidatie, zandstralen… Hoe kies je welke je gebruikt voor een werk? Laat het materiaal je leiden of het licht dat je wilt onthullen?
Het is altijd een emotionele, spirituele of esthetische intentie die mij leidt wanneer ik een nieuw materiaal creëer; technieken, onderzoek en combinaties vormen vervolgens mijn palet.
Voor de renovatie van de Sessùn-boetiek in Marseille werkte je samen met Antes Architecture om gekleurde glaspasta-armaturen te ontwerpen. Kun je ons meer vertellen over deze ontmoeting tussen jouw universum en dat van Sessùn?
Er bestaan verschillende universums in mij die mijn praktijk afwisselend domineren afhankelijk van de seizoenen of momenten in mijn leven… Het zachte, genuanceerde en subtiele universum van Sessùn resoneert op een natuurlijke manier met een deel van mijn creatieve werk.
De uitwisseling en samenwerking over de vorm met Antes Architecture, gecombineerd met grote creatieve vrijheid in materiaalkeuze, maakten het mogelijk dat deze armaturen zeer spontaan ontstonden.
Wat was je uitgangspunt en hoe heb je kleur, licht en materiaal bewerkt om deze poëtische hanglamp en wandlampen te creëren?
Het vertrekpunt was het gebruiken van mijn persoonlijke kleuronderzoek en mijn vroegere werk rond watertexturen en oppervlaktevibraties van glas.
De specifieke positie en vorm van het grote centrale armatuur leidde me meteen naar subtiel oppervlaktewerk en het thermoformen van de panelen.
De kleuren dienden zich vanzelf aan, volledig in lijn met het universum van het merk. De verankering van Sessùn in Marseille riep ook de Middellandse Zee en haar oppervlaktereflecties op. Dit lag me des te meer aan het hart omdat ik zelf vijf jaar in Ramatuelle heb gewoond.
De matte glasbewerking weerspiegelt bovendien de subtiliteit van Sessùn’s materialen.
Je realiseerde al deze stukken in samenwerking met het team van Studio mo·mo. Kun je ons vertellen over dit collectieve werk en wat deze uitwisselingen je hebben gebracht?
Het vierhandig werken, de aanwezigheid van andere materiaalgedreven creatievelingen in het atelier, het duiken in uitwisseling en openheid — het waren krachtige ervaringen die ik tijdens deze residentie heb beleefd.
Wat roept Sessùn bij jou op — haar universum, haar waarden, haar relatie tot licht, materiaal en ambachtelijke gevoeligheid?
Sessùn roept bij mij een kleurenpalet op dat resoneert met mijn eigen universum: tijdloos, minimalistisch, essentieel. Het merk belichaamt een oprechte toewijding aan kunstenaars en ambachtslieden, evenals subtiel werk aan texturen en materialen. Ten slotte doet het me denken aan het warme licht van Zuid-Frankrijk, dat me zeer dierbaar is.
BEKIJK DE LOOK VAN Claire Pegis
